Goed voor mezelf – kleine gelukjes Najaarsblogboost

We kregen weer een mailtje van de Najaars Blogboostchallenge over kleine gelukjes. Daarin stond een vraag, wat voor goeds deed je voor jezelf. Voortaan ga ik wat meer proberen op te komen voor mezelf. Vooral op werkvlak cijfer ik mezelf nogal eens weg en laat ik me wat teveel doen. Ik word vaak ondergewaardeerd en onderschat doordat ik mijn mond niet open trek. Vandaag zette ik daar al een eerste stap toe en dat werd positief onthaald.

Het is sowieso een groot werkpunt en het zal niet altijd makkelijk zijn. Maar met kleine stapjes vooruit en af en toe eens achteruit. Maar ik mag wel eens wat meer op de voorgrond treden en me minder onderdanig opstellen. Want eigenlijk ben ik best dominant maar stel me onderdanig op. Zeker tegenover dominante mensen die mondiger zijn dan mezelf, durf ik me te laten doen.

Letterlijk en figuurlijk meer van me laten horen, is het beste wat ik voor mezelf kan doen. Een beetje assertiever mag wel 🙂 En me minder aantrekken wat anderen van me vinden.

Wat voor goeds deden jullie voor jezelf?

Mijn 7 meest gelezen blogpost (achter de schermen Najaarsblogboost)

Omdat ik zelf wel curieus was wat jullie het meest en liefst lezen, ging ik op zoek naar mijn top 7. Het was even zoeken in de statistieken, maar gelukkig hou ik van cijfertjes.

1. Okker en noot: Deze werd 243 gelezen, mede omdat Okker & Noot mijn bericht gedeeld had op hun facebook-pagina, waarvoor dank!
2. Voordelen van single zijn: blijkbaar zijn er mensen die hier nood aan hadden, omdat ze zich misschien niet gelukkig voelen als single of omdat ze waren gewoon curieus :-p
3. Ik ben GEEN hondenmens: hoewel deze post 225 keer gelezen werd, zijn er nog steeds mensen die zich hierover verbazen 🙂 Misschien omdat ik meer honden heb dan katten 🙂
4. Waarom het hier zo stil was… : blijkbaar veel bezorgde mensen, lief!
5. Ik ben een randgeval #2 + verklaringen: ondertussen heb ik mij hier al veel meer over verdiept en zal deze post lang geen kanten meer kloppen. Want de 16 personalities-test is volgens MBTI-kenners écht geen goeie test. Misschien blog ik hier ooit eens over, waarom dit zo is.
6. Mijn ervaringen met suikervrij eten: nog altijd fijn om te lezen/weten dat mensen hierin geïnteresseerd zijn.
7. Ik ben een randgeval

De topics over wat ik gelezen heb en de quotes doen het duidelijk minder goed.

Welke berichten lezen jullie hier graag?

Mijn ochtendroutine – rituelen (1)

Rituelen is het tweede punt in de Najaarsblogboost-challenge. Ik hou nogal van routines en rituelen. Want ik hou nogal van voorspelbaarheid. Zeker in deze onzekere tijden.

Pre-verplicht thuiswerken
Uiteraard begin ik de ochtend door mijn honden te laten plassen, want na 8 uur is dat hoogstnodig. Daarna geef ik de hongerige wolven eten, want dat is eigenlijk nog dringender dan het plasje :-p

Terwijl zij eten, drink ik een kopje sojamelk. Daarna maak ik me klaar om te gaan werken. Ik was me gewoon aan de lavabo, want ik douch maar 2x per week.

Daarna is het tijd voor een kleine ochtendwandeling in het mini-natuurgebied rechtover mijn deur. Er gaat maar één hondje mee, want Nyrah houdt niet van kou en nattigheid.

Tenslotte wandel ik 20 minuten naar het station terwijl ik een podcast beluister. Op de trein sluit ik de podcast af en open ik mijn boek.

Bij verplicht thuiswerken
Ik sta een kwartiertje later op, om 7u loopt de wekker af. De honden moeten ook bij thuiswerken plassen en eten, dus dat ik ook als eerste. Daarna ga ik me wassen. En om 7u45 maak ik een grote wandeling met Tiqi terwijl ik naar een podcast luister. Wanneer ik thuis kom, lees ik nog een half uur in mijn boek. Ik eet pas om 11u iets.

Ik zou in principe ook een uur langer kunnen slapen. Maar toen ik hoorde dat ik verplicht moest thuiswerken, zag ik mijn hoeveelheid podcasts, stappen en boeken aan mij voorbij gaan. Dus besloot ik om dit toch te behouden.

Merken jullie een verschil in jullie ochtendrituelen?

Positiviteit & energie (2)

Wat zorgt er voor dat je positief in het leven staat?

Dit vind ik een moeilijke, omdat ik niet zo positief in het leven sta. Vooral omdat ik bang ben voor veranderingen. Dan durf ik de situatie nogal pessimistisch en angstig bekijken. Ook heb ik de neiging om me te focussen op het slechte, ook al gaan er duust dingen goed. Als er één in fout gaat, dan krijg ik dat niet meer uit mijn hoofd. Al zie ik mezelf niet als een pessimist omdat ik ook intens gelukkig kan zijn.

Misschien zijn het net die kleine dingen waar ik zo van geniet die er voor zorgen dat ik positief in het leven sta.

Waar ik me ook enorm aan kan optrekken, is wanneer ik te horen krijg dat er iemand is die me heel graag heeft. Zeker als dat iemand is, waarvan ik het totaal niet verwacht had. Het is altijd leuk om gewaardeerd te worden om wie je bent met al je goeie en slechte kanten.

Mijn windhonden en kat zorgen er ook voor dat ik positief in het leven sta. Want voor hen doe ik het allemaal, voor hen kom ik elke dag uit mijn bed. Zij hebben nood aan wandelingen en dat doet me ook goed. Zij hebben nood aan een goeie dierenarts en eten, dus moet ik ondanks alles doorgaan. Het klinkt misschien als een opgave, maar dat is het helemaal niet. Zij zijn een deel van mezelf.

Zijn jullie optimistisch of pessimistisch?

Blogboost Najaarschallenge: Positiviteit & Energie (1)

Ik zag overal die leuke berichtjes bij mede-bloggers dat ik besloot om alsnog mee te doen. Ik loop wat achter maar ik ga mijn achterstand inhalen door korte berichten te posten. Die lezen ook makkelijk weg.

Wat geeft jouw energie?

Afspreken met vrienden
Alhoewel ik zeer introvert bent, kan een wandeling met een vriendin zoveel deugd doen. Het heeft me dan ook echt energie. Ook samen een kop koffie gaan drinken of bij iemand op bezoek gaan, kunnen me energie geven. Maar het moet een rustige omgeving zijn, ik word snel moe van teveel getater om me heen.

Wandelen in de natuur
Heerlijk vind ik het om helemaal op te laden in een stukje natuur. Ik hou het meest van het bos of van de zee, mits er niet veel andere mensen zijn. Zo ging ik onlangs op zondag (bad idea) naar het bos en ik hoorde niet anders dan gillende kinderen. #sorrynotsorry maar dan ga ik liever tijdens een weekdag naar het bos. En ik ben vooral heel erg blij met het mini-stukje natuurgebied rechtover mijn deur. Ideaal voor de ochtendwandeling of de iets grotere avondwandeling na het werk.

Optredens
Ik ga zo nu en dan graag eens naar een optreden. Liefst van mijn favoriete bands, daar kan ik echt van opladen. Ook al zijn er dan veel mensen, ik hoef niet sociaal te doen. Want ik ga meestal alleen naar optredens. Dan kan ik komen en gaan wanneer het mij goed uitkomt en er zin in heb.

Wat is jouw energie top 3?

Uitgelezen in september 2020

Elk jaar doe ik mee aan de Verbeelding Book Challenge. Ook dit jaar doe ik terug mee, maar ik probeer toch zoveel mogelijk te lezen wat ik wil en dan zie ik wel hoe ik hoever ik spring.

Wondersmid: de roeping van Morrigan Crow (Nevermoor 2) – Jessica Townsend
Morrigan Crow is ontsnapt aan haar dodelijke vloek en is inmiddels toegelaten tot het Wondergenootschap. Eindelijk hoort ze ergens bij! Het Wondergenootschap belooft haar veiligheid en vriendschap voor het leven. Maar Morrigan krijgt niet waar ze al jaren van gedroomd heeft…

Het duurde even vooraleer ik in het verhaal kwam, maar ik heb toch genoten van het vervolg. Er waren nu veel minder gelijkenissen met Harry Potter vond ik. Ik hou ook van het karakter van het hoofdpersonage. En hier en daar herken ik mezelf er in. Het is ook zeer goed geschreven én vertaald.

Ik kijk al uit naar het volgende deel. En ben echt heel benieuwd hoe het verhaal zal verlopen.

Goodreads: 4 sterren
VBC-puntje: geen

Op aarde schitteren we even – Ocean Vuong
Op aarde schitteren we even is een brief van een zoon aan zijn moeder die niet kan lezen. De schrijver van de brief, de achtentwintigjarige Hondje, legt een familiegeschiedenis bloot die voor zijn geboorte begon – een geschiedenis waarvan het brandpunt in Vietnam ligt. Daarnaast verschaft hij toegang tot delen van zijn leven waar zijn moeder nooit van heeft geweten, en doet hij een onvergetelijke onthulling. 

Het boek is prachtig geschreven en literair een pareltje. Het zit vol mooie zinnen en prachtige metaforen maar de inhoud bleef met moeite hangen. Ik kon er moeilijk mijn aandacht bij houden. Daardoor had ik ook weinig voeling met de personages en raakte het verhaal me niet echt. Na een tijdje had ik het een beetje gehad. Ik hou niet zo van té poëtische zinnen in proza.

Goodreads: 3 sterren
VBC-puntje: 3. Een boek met een hemellichaam in de titel. Aarde lijkt me een hemellichaam, dus dat spreekt voor zicht

De bijenhouder van Aleppo – Christy Lefteri
Als ze alles hebben verloren wat hun lief is, vlucht bijenhouder Nuri samen met zijn vrouw Afra weg uit Aleppo. Op hun reis door een gebroken wereld worden ze niet alleen geconfronteerd met de schokkende realiteit van het vluchtelingenbestaan, maar ook met een onuitsprekelijk verdriet: het verlies van hun zoon Sami. Het is het verhaal van twee mensen die elkaar in hun pijn zijn kwijtgeraakt, maar ondanks alles elkaar en hun droom willen vasthouden. 

Het is een actueel thema die iedereen zou moeten lezen. De vluchtelingenproblematiek vond ik al schrijnend maar door dit boek te lezen raakt het mij nog meer.

Toch geef ik het maar twee sterren. Ik vond het boek zeer warrig, ieder hoofdstuk was nochtans duidelijk gescheiden met waar ze nu zijn en waar ze waren. Maar omdat het vaak opvangcentra zijn en omdat er vaak flashbacks zijn, vond ik het soms moeilijk volgen. Zeker als ik dan midden in een hoofdstuk moest stoppen en dan later weer oppikte. Ook vond ik het echt niet goed geschreven, wat voor mij het aantal sterren beperkt.

Ik kreeg maar weinig voeling met de personages. Waardoor het ook minder binnen kwam wat ze meemaakten. Al gaf het me wel een globaal zicht over hoe de situaties van de vluchtelingen zijn. Het maakte me door dit boek te lezen ook nog wat meer kwaad als mensen zeggen dat ze allemaal naar hier komen om te profiteren. Er is geen enkel mens die zo’n erbarmelijke omstandigheden willen doorstaan om elders hun geluk te zoeken. Het zijn mensen die heel veel meegemaakt hebben en zwaar getraumatiseerd zijn.

Goodreads: 2 sterren
VBC-puntje: geen

Eefje Donkerblauw – Geert de Kockere & Lieve Baeten
Eefje Donkerblauw is een koningin die gek is op donkerblauw. Alles in haar kasteel is donkerblauw. Maar dan wordt Eefje verliefd op koning Goudgeel. En daar komen heel wat gekleurde kinderen van.

Heerlijk kinderboekje met mooie tekeningen. Ik heb het vroeger in de klas gelezen. Ik had het boek uit de bib en de bijbehorende kleurfilters ontbraken helaas. Voor kindjes lijkt me dit echt een meerwaarde.

Goodreads: 4 sterren
VBC-puntje: 30. Een boek met een regenboog op de cover

VBC-tussenstand: 17/30. 

Uitgelezen in augustus 2020

Dankzij de hittegolf gecombineerd met mijn verlof was augustus een goeie leesmaand. Ik heb 6 boeken kunnen uitlezen. Niet slecht!

Elk jaar doe ik mee aan de Verbeelding Book Challenge. Ook dit jaar doe ik terug mee, maar ik probeer toch zoveel mogelijk te lezen wat ik wil en dan zie ik wel hoe ik hoever ik spring.

Is dit een mens? – Primo Levi
Autobiografisch relaas van een Italiaans-joodse chemicus die Auschwitz overleefde.

Een schrijnend boek wat Primo Levi zeer goed weet te vatten met zijn taal. Anders dan bij Elie Wiesel vind ik dat Primo Levi de situatie meer vanuit filosofisch standpunt bekijkt, terwijl Elie Wiesel me meer wist te raken op emotioneel vlak.

Zelf lees ik vaak boeken over de jodenvervolging en Auschwitz. Als mensen me aanraders zouden vragen rond dit thema, dan zou het zeker deze twee boeken zijn.

Goodreads: 4 sterren
VBC-puntje: 5. een boek dat zich afspeelt op je laatste reisbestemming. Mijn laatste reis was naar Krakau waar we Auschwitz-Birkenau hebben bezocht. Het voelt wat raar om dit boek voor dit puntje te gebruiken.

Hogere natuurkunde – Ellen Deckwitz
Bij het overlijden van haar Indische grootmoeder ontdekte Ellen Deckwitz (1982) dat ze de enige in haar familie is die haar levensverhaal te horen heeft gekregen. Hogere natuurkunde – deels reisverhaal, deels mythe, deels getuigenis – is het resultaat van de talloze gesprekken die Deckwitz in de jaren daarna voerde met mensen wier wortels ook in voormalig Nederlands-Indië liggen. Ze kwam erachter dat ze niet het enige kleinkind is dat een familiegeheim op haar schouders torst.

Persoonlijk had ik meer verwacht van dit boek. Het drong niet allemaal goed door, maar misschien ging ik er te snel door omdat het vlot lezende, korte stukjes zijn.

Hier en daar vond ik de dingen prachtig verwoord.

Goodreads: 3 sterren
VBC-puntje: geen

De jongens van Nickel – Colson Whitehead
De zestienjarige Elwood Curtis werkt hard, haalt goede cijfers op school en is verzekerd van een plek op het plaatselijke college voor kleurlingen in zijn thuisstad Tallahassee, de hoofdstad van Florida. Het zijn de beginjaren van de burgerrechtenbeweging, en Elwood gaat zijn toekomst vol vertrouwen tegemoet. Totdat hij vanwege een onschuldige vergissing op de Nickel Academy belandt, en zijn dromen wreed verstoord worden. Nickel is een tuchtschool, en Nickel is de hel op aarde. Met name de zwarte jongens worden aan het sadisme van hun witte bewakers uitgeleverd. Misbruik, marteling en corruptie zijn aan de orde van de dag; voor het minste vergrijp worden de jongens ‘naar achteren’ gebracht – vanwaar ze nooit meer terugkomen. In deze gruwelkamer is er voor Elwood één houvast: zijn vriend Turner, die door het leven gehard is en geen enkele ambitie koestert, behalve ontsnappen uit Nickel.

Wow diep onder de indruk! Ik zat meteen in het verhaal maar na een tijdje verloor ik mijn aandacht precies en begon ik me wat te ergeren aan de schrijfstijl/vertaling. Ik zat te twijfelen tussen 3 en 4 sterren Maar na een tijdje zat ik er weer helemaal in. En het einde wist me zodanig te raken dat ik er stil van werd. En een boek dat me zo diep weet te raken, verdient 5 sterren.

Tranen met tuiten heb ik gehuild! Het is een boek die me prikkelt om er meer over te gaan opzoeken en te gaan lezen. Het zet me aan om nog meer op te komen voor onrecht! Want het onrecht is nog lang de wereld niet uit!

Goodreads: 4 sterren
VBC-puntje: geen

The Anxiety Solocution: a quiet mind, a calmer you – Chloë Brotheridge
‘I know what it’s like to be stuck in a cycle of anxiety. I used to feel as though fear and worry were a permanent part of who I was… but I’m here to tell you that it doesn’t have to be this way. The truth is, your natural state is one of calmness and confidence – and I’m going to teach you how to get there.’

Therapist Chloe Brotheridge has used the latest scientific research and her own personal experience to create a programme that has already helped thousands of her clients to overcome anxiety. The Anxiety Solution will provide you with simple yet powerful practical tools to help you manage your symptoms and start feeling better every day.

Ik heb veel aan dit boek gehad. Ik heb veel onderlijnd en overgeschreven. Ik vond het vooral fijn om dat het down-to-earth is en er veel oefeningen in staan die je makkelijk kunt toepassen. Veel dingen deed of wist ik al maar ik heb er toch ook nog dingen uitgeleerd. En het kan nooit kwaad om eens te herlezen wat ik al weet.

Goodreads: 5 sterren
VBC-puntje: geen

14 juli – Éric Vuillard
Een ijzersterke reconstructie van de dag die alles betekende voor de Franse Revolutie en daarmee de Europese geschiedenis

Op 28 april 1789 ontbrandde het vuur van de Franse Revolutie. Frankrijk was failliet en de inwoners kwamen om van de honger. In een fabriek waar gedreigd werd het loon van de werknemers te verlagen kwamen de arbeiders in opstand. Vervolgens hield een burgerwake in de lange angstige nacht van 13 juli de straten van Parijs bezet, en zodra de ochtend van 14 juli aanbrak was de revolutie echt begonnen.

Het boek is heel goed geschreven, al vond ik soms wat teveel opsommingen. Maar het kon me niet altijd even goed boeien en ik verloor vaak mijn aandacht. Toch ben ik nieuwsgierig naar zijn ander boek. Het thema vond ik zeer interessant, maar de personages die er in voor kwamen werden te weinig uitgediept waardoor je er weinig voeling mee krijgt.

Goodreads: 3 sterren
VBC-puntje: 10. Een boek met een specifieke datum in de titel. De datum kon nog specifiekere maar aangezien we allemaal weten over welk jaartal het hier gaat, vind ik dat het mag meetellen 🙂

Moederschap – Sheila Heti
Onze hoofdpersoon is eind dertig, schrijver en woont met haar vriend in Toronto. Om haar heen worden al haar vriendinnen moeder, maar wil zij dat zelf eigenlijk wel? Overal zoekt ze naar antwoorden: ze stelt zichzelf en de mensen om haar heen vragen over het moederschap en probeert op die manier tot haar uiteindelijke beslissing te komen.

Het boek kon me niet echt boeien. Hier en daar waren er stukken die me aanspraken, maar soms vond ik het net iets te zweverig. Ook de stukken met die munten vond ik wat irritant en ongeloofwaardig. Dit was de reden dat ik het de eerste keer opgegeven heb. Maar naar het einde toe, kwamen die stukken steeds minder voor.
Ik snapte ook niet dat ze zo bleef twijfelen over het al dan niet kinderen willen, maar dat komt misschien omdat dat voor mij wel heel duidelijk was/is. Moest ik een boek schrijven over partnerschap dan zou ik dezelfde twijfels hebben.
Verder vond ik het boek wel zeer goed geschreven, dat vond ik een pluspunt!

Goodreads: 2 sterren
VBC-puntje: 13. Een feministisch boek of een boek geschreven door een feministe. Sheila Heti omschrijft zichzelf als een feministe en ik vond het boek ook geschreven vanuit die invalshoek.

VBC-tussenstand: 15/30. Ik zit dus aan de helft. Ik weet niet of ik de eindstreep zal halen maar ik ben toch al niet gebuisd!

Welke boeken lazen jullie?

Uitgelezen in juni 2020

Juni was mijn slechtste leesmaand tot nu toe. Deels omdat ik me slecht voelde, deels omdat ik een tv heb. Ik las twee boeken uit waarvan de ene klepper ik al in april begonnen was, voor in totaal 831 bladzijden deze maand.

Elk jaar doe ik mee aan de Verbeelding Book Challenge. Ook dit jaar doe ik terug mee, maar ik probeer toch zoveel mogelijk te lezen wat ik wil en dan zie ik wel hoe ik hoever ik spring.

Het achtste leven ~ Nino Haratischwili
Een monumentaal, Tolstojesk familie-epos dat zes generaties omspant tussen 1900 en nu.
Acht levens van één Georgische familie, beginnend in een kleine stad tussen Georgië en Azerbaidzjan, waar een getalenteerde chocolatier zijn dochters grootbrengt en en passant een recept bedenkt voor een verrukkelijke chocoladedrank met gevaarlijke krachten.

Als je de laatste zin leest, zou je denken dat een sprookje is. Maar het is alles behalve een sprookje, het is een realistische roman. Maar! Wat een boek! Het heeft alles in zich wat voor mij een goed boek is. Het is heel goed geschreven en toch leest het vlot. Een boek dat je moeilijk opzij kan leggen. Het deed me nadenken over mijn eigen familie en hoe je van elkaar kan vervreemden door stilzwijgen. Ook de geschiedenis van Georgië en de Sovjet Unie komen aan bod, wat ook nodig is om de sfeer en achtergrond te scheppen. Wat het boek ook leerrijk maak en ook dat is iets dat ik graag heb in boeken. Laat die klepper van 1.275 bladzijden je zeker niet afschrikken want het leest echt heel vlot.

Normaal ben ik extra kritisch tegenover hypes maar dit boek is de hype helemaal waard. Al weet ik niet of het echte een hype is zoals de zeven zussen-reeks.

Goodreads: 5 sterren
VBC-puntje: 23. een boek waarin zoetigheid een belangrijke rol speelt. De chocoladedrank spreekt voor zich, ook al komt het niet zo vaak aan bod. Toch heeft het een belangrijke impact op de familie.

Grand Central Belge – Pascal Verbeken
Verslag van de voetreis die de auteur maakte langs de “Grand Central Belge” een negentiende-eeuwse private spoorlijn die Vlaanderen met Wallonië verbond van aan de Franse grens ten zuiden van Philippeville via Charleroi, Waver, Leuven, Aarschot tot in Antwerpen. De passage langs de overblijfselen van de ijzeren slagader van de industriële wereldmacht die België toen was, zijn aanleiding om verhalen te vertellen van vroeger en nu, van opkomst en verval.

Wat heb ik veel bijgeleerd van dit boek. Zowel over de geschiedenis van België als over de spoorwegen en hoe beide aan elkaar gelinkt zijn. Het boek is heel boeiend geschreven en leest ook vlot. Ook fijn vond ik de stukken met de mensen die het allemaal van dichtbij meegemaakt hebben. Mijn grootvader heeft ook altijd in de mijnen gewerkt in Wallonië en nu pas besef ik wat een gevaarlijk werk dit geweest moet zijn. En ook hij is uiteindelijk op zijn 55ste bezweken aan longaandoeningen, mede door het vele roken.

Ik had meteen ook zin om richting Ardennen en Charleroi te trekken. Om ook die lange wandeltocht te doen langs het wandelpad die min of meer de belangrijke spoorweg doorheen België volgt.

Goodreads: 4 sterren
VBC-puntje: geen

VBC-tussenstand: 9/30, de 30 boeken zal ik vermoedelijk niet halen maar de helft moet lukken 🙂

Welk boek lezen jullie nu? 

Uitgelezen in mei 2020

In mei las ik ‘maar’ één boek uit. Dat kwam niet omdat het een slechte leesmaand was maar omdat ik in twee kleppers aan het lezen ben. Het ene boek van 1.275 is nog steeds niet uitgelezen. Maar ik las wel een andere klepper van 657 blz uit.

Elk jaar doe ik mee aan de Verbeelding Book Challenge. Ook dit jaar doe ik terug mee, maar ik probeer toch zoveel mogelijk te lezen wat ik wil en dan zie ik wel hoe ik hoever ik spring.

Het lot van de familie Meijer – Charles Lewinsky
Als op een nacht in 1871 een ver familielid aanklopt, kan geen van de Meijers vermoeden dat hun leven vanaf dat moment radicaal zal veranderen. Vijf generaties beslaat de geschiedenis van de Meijers, een geschiedenis vol liefdesgeluk en levensdroefenis, en vol strijd om succes en acceptatie. En steeds raakt de wereld een stukje meer uit zijn voegen. Charles Lewinsky schrijft met een verbeeldingskracht die de lezer onherroepelijk tot een bang, hoopvol en hunkerend deel van deze familie laat worden.

Ik had wat moeite met het boek. Het was heel moeilijk om mijn aandacht er bij te houden. Het zal waarschijnlijk aan de vertelstijl liggen, want op zich vind ik het boek heel goed geschreven. Ook de verhaallijn zit goed in elkaar. De laatste 200 bladzijden ging het precies vlotter om bij het boek te blijven, ik vond de personages die dan aan bod kwamen ook boeiender.

Wat ik ook fijn vond aan het boek is dat een luchtig boek was over joden en dat het niet alleen kommer en kwel is. Het speelt zich dan ook af voor in 1800 en begin 1900. Al voelde je wel dat joden altijd al de pispaal geweest zijn, maar het werd op een luchtige manier beschreven.

Ik was heel lang overtuigd van 3 sterren en op het einde dan getwijfeld over 4 sterren, dus het krijgt 3,5 sterren maar dat kan niet volgens Goodreads.

Goodreads: 3 sterren
VBC-puntje: 1. Een familiesaga. Aangezien het boek over 5 generaties loopt, spreekt dit puntje voor zich 🙂

Tussenstand VBC: 8/30

Hoe was jullie leesmaand?

Uitgelezen in april 2020

Al weer een maand voorbij, april was een iets betere leesmaand dan maart. Ik las twee boeken uit maar dat het er niet meer zijn dan twee heeft ook te maken met het feit dat ik begonnen ben in een klepper van 1.275 blz. Daar zit ik nu bijna aan de helft.

Elk jaar doe ik mee aan de Verbeelding Book Challenge. Ook dit jaar doe ik terug mee, maar ik probeer toch zoveel mogelijk te lezen wat ik wil en dan zie ik wel hoe ik hoever ik spring.

Onder moeders vleugels – Louisa May Alcott
Louisa May Alcotts klassieker “Onder moeders vleugels’, ook bekend onder de oorspronkelijke titel “Little Women’ is de moeder der meidenboeken. Wie kent ze niet? De lieftallige Meg, kwetsbare Beth, lichtelijk verwende Amy en natuurlijk de getalenteerde tomboy Jo die anderhalve eeuw na haar literaire geboorte nog steeds talloze schrijfsters en andere vrouwen inspireert, zoals J.K. Rowling en Barbara Kingsolver. Via de dromen, spelletjes, plagerijen, brieven, tegenslagen en romances van de vier zussen worden vrouwen over de hele wereld en van alle leeftijden deel van de bijzondere familie March.

Een zeer fijn boekje, maar je moet het in zijn context zien. De tijd waarin het geschreven is en ook het doelpubliek, het is eerder een jeugdboek. Toch vond ik het fijn dat er een rebelse dochter bij zit, waardoor het brave wat doorbroken is. Ik hou enorm van de sfeer en de tijd waarin het zich afspeelt. Ik ben ook heel benieuwd naar de verfilming.
Het leest heel vlot weg, maar ik had het toch liever in het Engels gelezen.

Goodreads: 3 sterren
VBC-puntje: 14. Een boek uit de F.R.I.E.N.D.S booklist Ik herinner me nog uit Friends dat Joey dit boek aan het lezen was op aanraden van Rachel.

Meneer Kato speelt familie – Milena Michiko Flasar
De dagen rekken zich oeverloos, en tegelijk vliegt de tijd voorbij als een zwaluw. Eigenlijk kan het leven nu écht beginnen. Misschien moet hij een klein wit hondje aanschaffen? Meneer Kato verlangt naar een opwindend leven. In ieder geval minder saai. Wat benijdde hij zijn collega, die na zijn pensioen een motor kocht en met wapperend haar de ondergaande zon tegemoet reed (ook al was er niets van waar). Maar nu is meneer Kato zelf pensionado en heeft hij geen idee hoe hij zijn verdere leven zal aanpakken. De kinderen zijn al lang het huis uit, en thuis werkt hij zijn vrouw op de zenuwen. In de grote flat, waarvoor hij zo hard heeft gewerkt, is het stil geworden. Of die jonge vrouw die hij onlangs op de begraafplaats heeft ontmoet een kletsmajoor of een oplichter is, weet hij niet zo goed. Maar hij neemt haar aanbod aan om als medewerker van haar agentschap Happy Family als stand-in op te treden.

Volledig mijn ding qua stijl en qua personages. Maar toch had ik er geen klik mee, mijn gedachten dwaalden teveel af. Ik vond het moeilijk om er bij te blijven. Misschien komt doordat ik gebeten ben door een ander boek dat ik aan het lezen ben. Misschien miste ik toch net wat meer diepgang.

Goodreads: 3 sterren
VBC-puntje: 17. Een boek met vogels op de cover. Dat spreekt voor zicht 🙂

Tussenstand VBC: 7/30

Hoe was jullie leesmaand?