Overslapen

Deze week heb ik me overslapen. Op zich kan ik daar mee lachen en vind ik dat grappig maar toch baal ik als een stekker. Ik hou er niet van dat niet alles loopt zoals ik gepland heb en het voelt als falen omdat ik dan naar mijn werk moet bellen dat ik me overslapen heb. Ze maken daar gelukkig geen probleem van en kunnen er ook mee lachen. Maar toch vind ik dat ergens ambetant omdat ik iets niet goed deed.

Het gebeurt eigenlijk heel zelden maar nu ben ik toch onzeker dat het opnieuw gaat gebeuren en zal ik mijn wekker driedubbel checken. Ik ben zelfs van plan om een wekkerradio bij te kopen als back-up ofwel mijn gsm als tweede wekker gebruiken.

Hoe is dat nu kunnen gebeuren? Ik zet gisterenavond mijn gsm, ik had nog 60% batterij en dacht dat haal ik wel. Zeker in vliegtuigmodus verbruikt dat heel erg weinig. In de ochtend werd ik een paar keer wakker en dacht, het is al licht buiten maar het zal pas 5 of 6 uur zijn, dus ik draai me en slaap nog wat verder. Tot ik op een gegeven moment nog eens wakker word en op mijn stappenteller kijk hoe laat het is… 9 uur!! Ik wilde het onmiddellijk vergelijken met mijn gsm maar die was helemaal plat gevallen. Stomverbaasd laadde ik mijn gsm op om het werk te verwittigen.

Ik vreesde voor een kapotte batterij want het is niet normaal dat hij met 60% helemaal uitgevallen was. Ik snapte er niks van. Tot ik op het werk plots zag dat mijn schermtijd 5 uur bedroeg, dat klopte niet want ik zit maximum één uur op mijn gsm per dag. Daarmee kon ik mijn app-gebruik bekijken en zag ik dat mijn camera een hele nacht heeft opgestaan. En wanneer de camera aanstaat, valt die niet terug ‘uit’… daar was de schuldige!

Hebben jullie je wel al eens overslapen? En hoe is dat bij jullie gebeurd?

Uitgelezen in mei 2019

Het ziet er zo naar uit dat het niet mijn beste leesjaar ooit zal worden. Ik heb er minder tijd en minder goesting voor. Maar ik probeer toch elke dag te lezen. Ook loop ik weer hopeloos achterop met mijn flows. Maar goed, in mei toch één boek gelezen. Er is nog een reden waarom het niet zo goed opschiet, ik ben/was namelijk bezig in vier boeken tegelijk. Dan is het vreemd dat ik precies geen boeken uitlees.

Aantal gelezen bladzijden: 738

Asem – Leen Dendievel
Je hart gaat als een razende tekeer, zweetparels op je voorhoofd, een ijzeren gordijn blokkeert je borstkas en je longen zijn te klein om te ademen. Ga je dood? Ben je ziek? Of gewoon gek?
Neen, je gaat niet dood, toch nu nog niet. Je bent bang, in paniek. Je lijf wil je iets vertellen.
Naar schatting heeft de helft van de bevolking last van een of meerdere angsten. Ook Leens getikte hart ging haar levensritme verstoren. In ASEM gaat ze op zoek naar de oorzaak van haar paniekaanvallen. Wat gebeurt er in je hoofd tijdens zo’n aanval? En kan je er iets aan doen om ze te voorkomen?

Ik vond dit boek een beetje te oppervlakkig. Er was weinig diepgang en er zijn zo al tig boeken geschreven. Ik heb bitterweinig bij geleerd. Op goodreads heb ik toch 2 sterren gegeven omdat het mogelijks interessant is voor mensen die er nog niks van kennen. Bovendien vond ik de quotes/citaten van bekende Vlamingen die er bij staan troostend om te weten dat ook bekende mensen last hebben van angsten en depressies.
Goodreads: 2 sterren
VBC-puntje: geen

Hoe verloopt jullie leesjaar?

Winnaar geluks-give-away

De onschuldige poezenpoot wilde niet zo goed meewerken. Ik moest de briefjes weer in mijn hand nemen en overal een snoepje opleggen. Dat zag Loesje al eerder zitten. Het briefje met het snoepje dat eerst opgegeten werd, is de winnaar.

Gefeliciteerd, Haaike van Le petit requin. Mail je het adres waar ik het pakje naar toe mag zenden?

Ik ben een regeltante

In het verkeer kan ik me nog al eens ergeren aan mensen die de regels niet respecteren. Iedereen maakt al eens een overtreding of maakt eens een fout. Ik ook. En ik vind het niet erg als mensen voorbijsteken en hun pinkers (richtingaanwijzers) niet gebruiken, om maar iets te zeggen.

Soms kan ik me ook ergeren als ik aan een rondpunt sta te wachten en degene die zich op het rondpunt bevindt zomaar afslaat zonder zijn pinker te gebruiken. Irritant maar goed.

Maar als ze hier in mijn buurt een overtreding maken dan durf ik er opmerkingen op te geven. Het is sterker dan mezelf en kan het niet laten. Sinds een jaar hebben ze de verkeerssituatie hier veranderd, in drie straten is het éénrichting geworden waarvan één straat volledig en twee enkel op het einde. En dagelijks zie ik meerdere auto’s er toch door vlammen… die regels zijn er gekomen omdat er veel te veel verkeer is en wij als bewoners moeten ons ook dagelijks draaien en rondrijden om er te geraken dus is het extra irritant als vele andere dan maar gewoon doen. Maar oh wee moest het in hun straat zijn…

Vorig jaar was ik aan het wandelen en zag ik een auto tegengestelde richting vlammen en dan hup mijn straat in om dan op het einde ook door te rijden. Ik schudde van nee, ze draait haar raam open en roept: ‘heb je er een probleem mee, toch?’

Vorige week kwam ik uit een éénrichtingstraat en aan het kruispunt wou een tegenligger me door laten… ik had hem door dat hij dan de verkeerde rijrichting in zou gaan en liet weten dat hij voorrang had en dus eerst mocht. Maar hij wilde duidelijk niet en ik maakte dan teken dat hij die straat niet in mocht. Hij sloeg dan af en reed dan netjes rond. Ik had er mijn deugd in. Op zo’n vlakken voel ik me een echte regeltante. Ik hoop dat alle straten hier volledig één richting worden en dat er eindelijk een beetje respect komt voor de bewoners.

Ergeren jullie zich aan dergelijke overtredingen?

Complimentje

Toen ik met mijn moeder in den Delhaize liep, kwamen we zo’n proefstandje tegen waar je pasta kon proeven die je niet meer hoeft te koken. De dame vroeg of we even wilden proeven maar mijn moeder zei dat ze vorige week al geproefd had. Waarop de dame zei: ‘en je dochter? altijd handig voor op kot’

Ze dacht dus dat ik nog een student was, terwijl het getal 4 toch stilletjesaan in de buurt begint te komen (al duurt het nog wel een paar jaar). Ik was stiekem toch blij dat ik nog zo jong geschat word.

Meestal schatten de mensen mij een tiental jaar jonger. Ik dacht altijd dat oudere mensen mij zo jong schatten maar onlangs dacht ne jonge gast van 25 jaar ook dat ik 28 was.

Op mijn 20ste vroegen ze in de cinema of ik wel al 16 jaar was, toen kon ik er niet mee lachen. Maar nu ben ik helemaal blij dat ze mij jonger schatten dan ik ben.

Hoe het nu gaat…

Dinsdag ging ik nog eens naar mijn eigen dierenarts om te horen wat haar advies was voor Pebbles. Ze heeft inderdaad een embolie gehad wat de plotse verlamming verklaart. Ze sleepte met haar achterpoot en het voelde koud aan bij de dierenarts van wacht. Maar toen ik de dag nadien bij mijn vaste dierenarts was, liep Pebbles weer op beide achterpoten, het pootje voelde ook weer wat warmer.

Aangezien ze vrolijk begon rond te lopen en weer kopjes gaf, vonden we haar te goed om in te slapen. Ze kreeg speciaal voer mee voor haar schildklierprobleem die eind december vastgesteld is. Want ook gaf ze al een hele week over, het komt waarschijnlijk door de pijnstilling die ze eerder al kreeg dan door de pilletjes voor de schildklier.

Sinds ik er dinsdag mee teruggekomen ben, slaapt ze constant. Heel af en toe vraagt ze om eten en dan krijgt ze haar speciaal voer. Maar ze eet slechts de helft van haar portie. Voor haar embolie volgde ze mij overal, vooral naar de keuken om overal aan te likken. Vanaf dat ik in de zetel zit, kwam ze knuffelen en kopjes geven. Nu niet meer…

Ik vind het zo moeilijk om in te schatten of ze afziet en wat haar levenskwaliteit nog is. Het is een moeilijke beslissing die ik wil nemen in het belang van mijn kat, los van mij en los van de financiële kant, al wil ik geen zotte kosten meer doen.

Mati’s bloed- en urine-onderzoek was allemaal ok. Dus ze heeft hoogstwaarschijnlijk een urineweg-infectie of nierbekkeninfectie. Ze likt minder en drinkt ook weer minder, ze moet minimum 10 dagen antibiotica nemen. Maar haar vulva blijft dik staan en er is redelijk wat vochtverlies.

2018 was een jaar waarin ik …

… 1.828,70 km gewandeld heb

… 12.067 blz gelezen heb

… 32 boeken gelezen heb

… op reis ging naar Budapest

… Auschwitz bezocht heb en waar ik nog steeds nachtmerries van heb

… geopereerd ben aan mijn baarmoeder

… afscheid nam van Dolores O’Riordan

… werkte aan mijn angsten en zelfvertrouwen door naar een psycholoog te gaan

… meer en meer mijn gedacht zeg en mijn grenzen sneller aangeef

… alle Game of Thrones las en zag

… ontdekte welke vrienden er klaar staan op een moment dat ik afhankelijk ben

… 4.105 bezoekers had op mijn blog. Bedankt lieve lezers!

… één van mijn honden een gat in mijn matras beten

… in mijn kat gediagnosticeerd werd met hyperthyroïdie

… toffe dates had met vriendinnen

… vier optredens gezien heb

… terug vrienden toevoegde op facebook, maar enkel mensen waar ik regelmatig contact mee heb

… voor het eerst een boek in het Engels las, waarvan ik het verhaal nog niet kende

… mijn bed naar beneden verhuisde omdat Mati besloot om uren te gaan blaffen vanaf dat ik boven was

Wat was jullie belangrijkste feit in 2018?