Er zijn al vier weken gepasseerd sinds alle evenementen afgelast en alle horeca-zaken gesloten zijn. Ook de lessen werden afgeschaft en we moesten massaal thuiswerken indien mogelijk. In de loop van de eerste week gingen ook nog eens alle winkels dicht.
Ik dacht dat die weken tergend traag zouden verlopen maar eigenlijk zijn ze razend snel voorbij gevlogen. En ik heb me nog geen moment verveeld. Ambetant gelopen, dat dan weer wel. Maar eigenlijk niet meer of minder dan anders. Het kan niet altijd even plezant zijn. Het scheelt ook dat ik nog aan het werk ben, want dan vliegen de dagen voorbij. En heb je overdag iets te doen. Ik heb het drukker dan anders, maar veel liever zo. Want als de maatregelen strenger zullen worden, vrees ik voor mijn job. Er zijn helaas nog steeds mensen die feestjes geven of afspreken met vrienden en familie. Door zo’n mensen blijven de maatregelen strenger worden en zal het ook langer blijven duren. En blijft het aantal besmettingen zo hoog. Maar goed, ik probeer er niet al te veel bij stil te staan.
Op het werk is het razend druk, omdat ik bezig ben met filmpjes maken en dat online te zetten op onze social media-kanalen. Het is heel veel wachten en uploaden en vloeken. Vooral veel proberen, falen en opnieuw beginnen. Maar het is ook leerrijk en het is eens wat anders. En mijn ander werk blijft dan wat liggen daardoor.
Op dinsdag werkte ik op kantoor in Gent. Ik had bericht gekregen van de bib dat mijn gereserveerde boeken klaarlagen om af te halen. Aangezien ik een hond mee had, schakelde ik een vriendin in om de hond even vast te houden wanneer ik binnen moest in de bibliotheek. Ze kwam met haar zoontje tot aan het werk zodat we samen naar de bib konden wandelen. Het was zeer fijn om na 4 weken nog eens een vriendin te zien, ook al konden we mekaar maar een dik half uur zien. Er stond een hele lange rij aan de bib maar de afstand werd gerespecteerd. En het ging al bij al nog redelijk vlot. Al had ik niet zo veel volk verwacht, maar ik heb op de valreep mijn trein gehaald.
Vrijdag ging ik tot aan de dierenarts omdat ik medicatie nodig had. Het is toch vreemd om tegen iemand te praten met en mondmasker. Ik ben iemand die oogcontact vermijd en nu moet je wel want een deel van de non-verbale communicatie valt weg met zo’n masker.
Zaterdag ging ik informeren naar de zelfoogstboerderij rechtover mijn deur. Het is een heel interessant project en verser kan ik mijn groenten niet hebben. Het meisje vertelde me ook dat er reetjes zitten in het natuurgebiedje vlakbij. Ik heb er nog geen gespot, maar ook dat is echt heel leuk om zo vlakbij reeën te kunnen spotten! In Delhaize was het weer massa’s druk, ik vind het niet fijn om zo te winkelen en zoveel mensen te moeten kruisen. Misschien moet ik toch op een avond gaan ipv op zaterdag.
Op paaszondag wandelde ik in de voormiddag naar mijn tante en nonkel en bracht ik hen een zakje paaseieren. Ze waren er blij mee en het was ook fijn om even te kunnen kletsen met iemand. Want zij hebben hun dochter en kleinkinderen al meer dan een maand niet gezien omdat ze in een andere gemeente wonen. Ik maakte ook een vegan chocolade-cake.
De week zit er al weer op en ik heb me dus geen moment verveeld. Integendeel, ik kom zelfs tijd te kort en kom amper aan lezen toe. Ik lees veel minder dan dat ik met de trein ga werken. Maar ik klaag niet, helemaal niet. Ik heb het voordeel dat ik heel erg goed alleen kan zijn en ik van alles te doen heb.
Hoe gaat het met jullie in quarantaine?