Ik wou eigenlijk een blogje schrijven over hoe ik met mijn angsten omga. Maar eigenlijk stelt dat tegenwoordig niet zo veel voor gezien ik er ook nog depressieve gevoelens bovenop (de angsten) gekregen heb. Ik twijfelde er over om het hier te schrijven, omdat ik geen medelijden wil wekken. Maar kijk het is wat het is.
Er is deze zomer heel veel gebeurd en er gebeurt nog steeds van alles. Vooral op werkvlak. Er zijn grote veranderingen op komst en ik kan niet zo goed om met veranderingen. Bovendien moet ik nu ook thuiswerken en dat zie ik ook niet zo heel erg zitten. Omdat ik net nu nood heb aan wat mensen om me heen, ook al ben ik heel graag alleen. Mensen verzetten eens mijn gedachten. En ook al zit ik alleen op het werk, het is eens een andere omgeving. Maar goed, misschien is het thuiswerken ook goed om eens letterlijk afstand te nemen van het werk.
Als ik veel last heb van angsten, komen daar sowieso wel wat depressieve gevoelens bij. Want ja, vrolijk word je er allemaal niet van natuurlijk. Dus het enige wat ik voorlopig doe, is naar een psycholoog gaan. Die heeft donderdag heel wat losgemaakt en ik heb zowat drie dagen lopen bleiten. Mede door wat er allemaal gaande is op het werk. Ik kreeg gelukkig ook heel veel lieve telefoontjes en berichtjes. En als mensen bezorgd zijn, dan ga ik nog meer bleiten. Maar het doet toch deugd dat er zoveel mensen om me geven.
En ook een dikke merci aan de vriendin die bijna dagelijks vraagt hoe het met me gaat! Je wordt gewaardeerd 🙂
Hoe gaat het met jullie?
Heel veel sterkte bloem hiermee……begrijp heel goed dat nu de verstrengde maatregelingen geen goed doen aan het geheel……..heb het gevoel dat alles gaat veranderen en we nooit meer terug gaan naar het oude.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat jammer dat je je minder goed voelt… Het zijn geen gemakkelijke tijden he. Gelukkig heb je lieve vrienden en collega’s. Courage alleszins.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, raar is dat hè, hoe je van lieve telefoontjes soms alleen maar erger moet huilen. Maar ja, zal wel ergens goed voor zijn, denk ik dan. Heel naar dat je nu deze gedachten en gevoelens hebt. Ik hoop toch dat je je snel beter zult voelen!
LikeGeliked door 1 persoon
Oh, dat klinkt behoorlijk heftig allemaal… Die veranderingen kan je nu wel missen. Hopelijk heb je een goeie band met je collega’s en kan je wat op hun steun rekenen?
Ik hoop dat je snel wat meer rust vindt. Probeer goed voor jezelf te zorgen! X
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb vorige week ook veel gemaild. Ik ben het allemaal zo beu! Ik weet waarom ik mij aan de regels moet houden maar ik ben het beu en ik weet niet hoelang ik dit nog kan volhouden.
Virtuele knuffel
LikeGeliked door 1 persoon
Veel sterkte, lieve meid…
Goed dat je naar de psycholoog gaat, en het feit dat je nadien drie dagen gehuild hebt omdat er dingen waren losgemaakt, lijkt aan te tonen dat hij zijn werk doet. Ze zeggen wel eens “the only way out, is through”. Dat geldt zeker voor depressieve gevoelens en alle gevoelens die aan de basis van je depressie liggen. Ik vind het heel dapper hoe je hiermee omgaat, en dat je er zo open over bent, niet alleen op de blog, maar kennelijk ook naar bepaalde mensen in je directe omgeving toe. Dat is echt super dapper, dat durf ik zelf amper. En dat is echt de beste manier om er doorheen te komen. Een heel dikke, bemoedigende knuffel! ❤
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je wel! x
Ik ween heel erg makkelijk, vooral als mensen bezorgd zijn. Dus ik kan het moeilijk wegstoppen 🙂
LikeLike
Oh zeg das geen fijne boodschap! Ik wens je heel veel moed en kracht, licht, warmte en energie om er mee om te gaan en jezelf uit die put te sleuren. ’t Is niet gemakkelijk hé. Ik hoop dat je sessies bij de psych je helpen maar zo te lezen doen ze hun werk wel. Ik zat bij de psycholoog dus élke keer te wenen.
Ik ben wel blij met het thuiswerk (vooral dan omdat ik de verplaatsing naar’t werk niet moet doen wat me op een dag toch 3 uur bespaart – al heb ik dus nu nog moederschapsrust) maar ik mis mijn collega’s toch ook enorm. Wij deden / doen elke week een digitale meeting om wat te ventileren of te babbelen maar das toch niet hetzelfde hé en ik ben echt zo iemand die na een moeilijk gesprek met een klant of een idiote mail mijn collega’s aanspreek.
Toen ik mij na mijn bevalling zo slecht voelde moest ik ook altijd wenen van lieve berichtjes of telefoontjes. Ik had op de duur zelfs liever dat mensen mij niet contacteerden omdat ik niet altijd wou bleiten en ik dacht van ja ’t gaat wel over, laat mij nu maar gewoon efkes gerust. Maar das voor iedereen anders. ’t Is alleszins fijn om te lezen dat je support hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Vreemd hé, ik vraag me af wat de psychologische verklaring is, als je begint te wenen wanneer mensen bezorgd zijn. Want op zich ween ik niet zo heel veel.
Het thuiswerken doet me wel deugd… letterlijk en figuurlijk even afstand nemen.
LikeLike
Knuffel ❤ en juist goed en mooi dat je dit deelt. Zo is het leven ook; niet alleen maar zonneschijn. En zonder de regen krijg je ook geen regenboog he moet je maar denken 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor je lieve woorden ❤
LikeLike
Het zijn geen gemakkelijke tijden he… gelukkig heb je die ene vriendin.
LikeGeliked door 1 persoon
Knap dat je dit deelt maar ik vind het wel super erg voor jou. Alsof dit niet jaar nog niet moeilijk genoeg is op zich komen er dan ook nog zorgen op het werk én beangstigende gevoelens bij. Ik hoop echt dat de psycholoog je kan helpen. Dat het huilen nadien voor een opluchting zorgde en dat binnenkort de rust weer wat mag weerkeren. Ik zou je nu liefst een super dikke knuffel willen geven maar digitaal heeft dat natuurlijk niet hetzelfde effect.
LikeGeliked door 1 persoon
Idd, het was niet echt een topjaar los van Corona maar gelukkig voel ik me ondertussen alweer wat beter 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
O bah, die stomme corona doet er ook geen goed aan he? Sterkte… Fijn wel dat je dan merkt dat er mensen zijn die om je geven! En hier geen medelijden; ik vind mensen die hiermee moeten/proberen omgaan juist heel sterk… Het leven is al moeilijk genoeg zonder al die worsteligen…
LikeGeliked door 1 persoon
Oh Sofie, wat hoop ik dat het ondertussen alweer beter gaat (ik sta serieus achter met lezen, sorry!) of dat je er met je psycholoog op zijn minst een weg door vindt! Wel fijn dat je op zijn minst mensen dichtbij hebt met wie je er over kan praten; dat lost het niet op, maar het is toch een extra vangnet.
LikeGeliked door 1 persoon