Vandaag is het Mental Health Day. Ik vind het goed dat daar meer en meer aandacht voor is en niet iets is waar je je voor moet schamen. Zelf heb ik last van faalangst, ziekte-angst en andere angsten. Vroeger zou ik dit nooit durven zeggen hebben, maar waarom zou ik me daarvoor schamen. Het hoort bij mij en het lucht op als ik gewoon kan zeggen: ik heb last van angsten.
Het is nog maar een paar jaar dat ik daar open over durft te zijn. Het hoort bij mij en het is een deel van wie ik ben. Vroeger wilde ik dat altijd koste wat het kost verstoppen, zelfs bij mijn ex durfde ik dat niet altijd te zeggen. En wilde ik altijd blij en gelukkig zijn. Maar hé, het leven is nu eenmaal niet altijd mooi en positief. Zonder de slechte dagen kun je de goeie dagen niet ten volle waarderen. En het is ok om je slecht te voelen. En nee, je kunt niet zomaar aan iets anders denken.
Gelukkig voel ik me over het algemeen gelukkig en blij. Er zijn meer goeie dan slechte dagen. Maar ik hou er rekening mee dat er altijd eens langere periode kan komen waar ik me slechter voel en ook dat is ok.
Zelfzorg is voor mij heel belangrijk. Ik ben een huismus en geniet van het vele thuis zijn, vooral ’s avonds na het werk. Maar het is ook iets wat ik echt nodig heb. Want anders ga ik er onder door. Ik heb veel tijd nodig voor mezelf. Daarom plan ik meestal ook maar één iets per weekend. Ik let heel erg op dat ik voldoende gezond en biologisch eet. Ook ga dagelijks twee keer wandelen. En ik lees vaak zelfhulpboeken, ik ga daar niet echt mee aan de slag. En vaak komt het op hetzelfde neer. Maar je kan het niet genoeg herhalen hoe je best omgaat met slechte periodes.
Hoe gaan jullie om met zelfzorg en mentale gezondheid?
Zo herkenbaar allemaal! Ik ga er gelijkaardig mee om. De zelfhulpboeken die ik al heb gelezen 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
❤ Mooi dat je er zo open over communiceert. Het is niets om je over te schamen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mooi dat je hier over schrijft. Hier is zelfzorg ook een grote. Bij mij is voldoende slaap de belangrijkste factor om me mentaal goed te voelen, maar vroeg opstaan ook. Mijn huidige uitdaging is om ’s avonds tijdig te gaan slapen om alsnog voldoende slaap te krijgen, en toch om 5u30 op te staan.
LikeGeliked door 1 persoon
Amai 5u30 is wel een moedig uur om op te staan… ik vind vroeg opstaan niet zo erg maar wel vervelend om ’s avonds naar het uur te kijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ook een echte huismus en kan mijn batterijen opladen door gewoon rustig thuis te zijn maar tegelijk merk ik dat het ook een aandachtspunt is om toch voldoende “onder de mensen te komen”. Niet zo gemakkelijk om daar een evenwicht tussen te vinden en dat verschilt dan ook nog eens van week tot week.
Ik had een eetstoornis en af en toe nog depressieve gevoelens.
LikeGeliked door 1 persoon
Die balans is niet altijd even makkelijk hé. Maar ik denk dat ik mijn evenwicht ondertussen gevonden heb, niet dat het altijd haalbaar is maar goed 🙂
Ik heb ook bijna een eetstoornis gehad in het middelbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar, herkenbaar, herkenbaar!
Oa van dat te druk schema… ik sla helemaal door dan. Ik heb ook zo keihard nood aan tijd voor mezelf, maar ook gewoon met ons vijfjes als gezin voor de eenvoudige dingen.
En wat ik al heb geleerd, jij hier perfect zegt, en ik hoop nog meer mensen zullen inzien mettertijd is dat je je idd niet altijd even goed voelt en dat dat meer dan ok is. Het hoort bij jou/het leven/…
En dat dat zeker verwoordt mag worden :*
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, idem! Ik kan er ook niet tegen.
Dat hoop ik ook want er wordt zoveel opgekropt en gedaan alsof we gelukkig en blij zijn…
LikeLike
Mooi. Ik denk dat we allemaal angsten hebben. En dat we inderdaad allemaal is moeten gaan beseffen dat je niet elk moment van elke dag gelukkig kan en moet zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi dat je er open over bent! Ik ben dan enkel tegen de mensen die zeer dicht bij me staan en dan nog merk ik dat sommigen zich daar duidelijk oncomfortabel bij voelen. Eigenlijk kan ik enkel tegen mijn man volledig open zijn. Ik verzwijg wel niet meer dat ik naar een psycholoog geweest ben, want dat taboe moet er toch echt af.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ga ook niet in detail daar over vertellen. Maar ik zeg dan: ik last van angsten.
Of ik ween snel… een collega keek verbaasd omdat hij me nog nooit had zien wenen in die 10 jaar.
LikeLike
Dat ook inderdaad, “je kunt niet zomaar aan iets anders denken”. Sommige mensen lijken dat wel te denken, alsof je, als je maar gewoon je best doet om blij te zijn, het dan ook gewoon weer bent. Aandacht hebben voor de dingen die goed gaan is natuurlijk wel belangrijk, maar maakt niet plots alles ok.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad… zo gaat het helaas niet altijd. Je focussen op kleine dingen lukt makkelijker als je al wat lichtpuntjes hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Het moet allemaal nog meer bespreekbaar worden, vind ik. Als je wie je bent (en daar horen je angsten bij) moet wegstoppen voor anderen, dan is er iets mis met de maatschappij hé…
Veel mensen reageren dat ‘je maar de knop moet omdraaien’, maar zo eenvoudig is het helaas niet.
Goed dat je genoeg tijd voor zelfzorg neemt! Dat vind ik zelf het moeilijkste: ik weet wel waar mijn grenzen liggen, maar ik luister niet altijd naar mijn lichaam. Omdat ik altijd voor anderen (man, dochter) wil zorgen…
LikeGeliked door 1 persoon
Die grenzen zijn niet altijd makkelijk zeker in tijden dat het druk is, dan gaat werk en anderen altijd voor… terwijl je eigenlijk pas voor anderen kan zorgen wanneer goed voor jezelf zorgt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, dat is helemaal juist!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben ervan overtuigd dat iedereen zijn onzekerheden en angsten heeft en het is jammer dat er meer wordt gefocust op prestaties dan op wat iemand bezig houdt. Iedereen tracht er op zijn eigen manier zo goed mogelijk mee om te gaan. In het verleden ben ik enkele keren in therapie geweest maar jammer genoeg heb ik daar geen goede ervaringen mee gehad. De ene keer werd ik niet serieus genomen, een andere keer werd me een extra complex bezorgd, … Hierdoor heb ik er zelf niet veel vertrouwen meer in. Ik probeer me dus zoveel mogelijk te focussen op de zaken die me gelukkig te maken en wanneer dat niet lukt probeer ik me voor te houden dat de volgende dag misschien zonniger zal zijn. Knuffels, goede gesprekken met familie en vriendinnen, een (korte) wandeling in de natuur en Tai Chi zijn zaken die me tot rust kunnen laten. De eerste twee zijn er gelukkig voldoende, maar voor die andere twee zou ik wat vaker tijd moeten maken.
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker, iedereen is onzeker, zelfs mensen die zelfzeker overkomen. Mensen die persé zeggen hoe slim ze zijn, dat komt ook uit onzekerheid.
Ik heb ook meer aan zelfhulpboeken en zo dan aan therapie, ik vind moeilijk iemand waar het mee klikt
LikeGeliked door 1 persoon
Eigenlijk zijn kookboeken en heel af en toe een knutselboek de enige non-fictie die ik lees. Ik heb me tot nu toe nog niet aan zelfhulpboeken gewaagd. Maar wie weet misschien komt daar nog wel eens verandering in.
LikeLike
Ik heb ook mijn rust nodig en zal ook altijd zorgen dat ik die rust krijg… zowel na het werk als in het weekend. Veel drukte en gedoe daar kan ik echt niet meer tegen.
LikeLike
Zelfzorg is zo zo zo belangrijk. En het is een feit dat het leven één en al ups en downs is. Zo gaat dat!
LikeGeliked door 1 persoon
Zeker en vast en dat staat hoog op mijn prioriteitenlijstje 🙂
LikeGeliked door 1 persoon