Loesje

Bij mijn 40-dagen-bloggen-bericht wilde Silke van Silkea graag een volledige post over mijn kat.

Alhoewel ik drie windhonden heb, noem ik mezelf toch een kattenmens. Je zou het misschien niet verwachten met 3 honden en 1 kat. Tot voor kort had ik nog twee katten en toen Pebbles overleed, was ik zo blij om toch nog een kat in huis te hebben.

Loesje is ondertussen 13 jaar oud. Ik heb haar als kitten uit het asiel gehaald. Ze was het enige overgebleven katje uit een nestje. Toen we in het asiel kwamen lag ze zo vast te slapen dat ze haar moesten wakker maken. Ik wilde weten of het een meisje was. Toen dat zo bleek te zijn, wilde ik haar onmiddellijk mee naar huis. Maar mijn toenmalig lief wou toch nog eens naar de poezenboot gaan kijken. Een half uur later stonden we terug in het asiel om Loes te adopteren.

Ze is een zeer aanhankelijk katje maar nogal schuw van mensen die ze niet kent. Maar eens ze je vertrouwen heeft, kan ze er niet mee ophouden om aaitjes te komen vragen. Wanneer je je hand boven haar houdt, springt ze als een springbokje tegen je hand aan. Ze komt ook graag bij je liggen en spint dan van blijdschap. Loes is een heel actieve kat, zelfs nu nog steeds.

Ze is bang van de honden en terecht, want doordat ze zo bang is, jagen de honden op haar zodra ze beneden komt. Loesje blijft altijd boven maar loopt dan vaak te miauwen omdat ze bij me wil zijn. Waardoor ik me afvraag of ze gelukkig is. Aangezien ik beneden slaap, is ze daardoor ook ’s nachts alleen boven. En natuurlijk vindt ze dat het meest geschikte moment om te klagen. Ook al durft ze dan beneden op het bed liggen omdat de honden rustig zijn.

Ik probeer zoveel mogelijk bij haar te zitten. ’s Ochtends geef ik haar wat extra aandacht. Wanneer ik met al het werk klaar ben ’s avonds, ga ik een half uur bij haar zitten om te spelen en lees ik wat ondertussen. Net voor ik ga slapen, probeer ik nog een kwartiertje met haar te spelen zodat ze goed moe is.

Hebben jullie een kat?