Uitgelezen in Januari 2019

Dit jaar sla ik de Verbeelding Bookchallenge eens over, het is te zeggen dat ik niet bewust mee doe. De vorige jaren las ik soms boeken dik tegen mijn goesting uit om toch maar dat ene puntje af te strepen. En dat wil ik niet meer want er zijn genoeg boeken die ik wel graag zou (uit)lezen. Maar ik ga per boek wel kijken of er een puntje mee afstrepen valt en dan zie ik hoe ver ik spring.

Wat een man is – David Szalay

Negen mannen. Allen in een verschillende levensfase, allen weg van huis, en allen proberen ze – in de buitenwijken van Praag, naast een Belgische snelweg, in een goedkoop Cypriotisch hotel – te begrijpen wat het betekent om te leven, in het hier en nu. Szalay trekt een lijn van de lente van de jeugd tot de winter van de oude dag, en brengt in Wat een man is deze verschillende levens samen om mannen te laten zien zoals ze zijn: lachwekkend en niet in staat zich goed uit te drukken, shockerend en verachtelijk, levenslustig, meelijwekkend, hilarisch en vol oprecht verlangen. Terwijl de jaren deze mannen achtervolgen, wordt de inzet verbijsterend hoog in dit doordringende portret van eenentwintigste-eeuwse mannelijkheid.

Het zijn 9 verschillende verhaaltjes die je ook apart zou kunnen lezen. Ik vond het goed geschreven maar niet ieder stuk kon me boeien, waardoor ik niet altijd in het verhaal kwam.
Goodreads: 3 sterren

Planeet Paranoia – Matt Haig

De wereld knoeit met onze geest. De mate van stress en angst neemt toe. Een snelle, gejaagde planeet zorgt voor een snel en gejaagd leven. We zijn meer verbonden, maar voelen ons steeds eenzamer. En we worden aangemoedigd om ons zorgen te maken over alles, van de wereldpolitiek tot onze BMI.

Na jaren van depressie en paniekaanvallen, werd het voor Matt Haig tijd om stil te staan. Hij ging op zoek naar de link tussen wat hij voelde en de wereld om hem heen. Haig bevraagt alles, van ongelijkheid, social media en het nieuws, tot meer dagelijkse dingen zoals de manier waarop we slapen en bewegen, en onderscheid maken tussen lichaam en geest.

Dit boek heb ik graag gelezen. Het is zeer luchtig geschreven en het las enorm vlot. Er werden niet echt nieuwe dingen verteld, maar dat stoorde me niet. En toch was het een eye-opener dat het niet altijd aan onszelf ligt maar dat ook de maatschappij een grote invloed heeft op ons mentaal welzijn.
Goodreads: 4 sterren

Het empatisch teveel – Ignaas Devisch

In een tijd waarin maatschappelijke tegenstellingen en sociale ongelijkheid op de voorgrond treden, klinkt een sterke roep om meer empathie. Van Barack Obama en Angela Merkel tot Jesse Klaver – velen beschouwen het menselijk vermogen zich in te leven in anderen als stuwende kracht voor moreel handelen en een probaat middel tegen onverschilligheid. Maar is empathie altijd goed? Op het niveau van de persoonlijke verhoudingen is zij wenselijk, maar empathie is geen wondermiddel waarmee we alle maatschappelijke problemen kunnen oplossen. Een zekere onverschilligheid is gewenst en soms zelfs bittere noodzaak. In Het empathisch teveel neemt Ignaas Devisch de lezer, uitgaande van voorbeelden uit het actuele maatschappelijke debat, mee in de geschiedenis van het denken over empathie. Hij daagt ons uit na te denken over ons mensbeeld: schuilt in ieder mens behalve een vriend niet ook een schurk?

Ik zag me altijd als een zeer empatisch persoon en ik ben het nog steeds. Maar door dit boek te lezen besef ik ook dat ik niet altijd empatisch ben én gelukkig maar wat je zou er volledig onder doorgaan. Het is belangrijk om ook onverschillig te zijn en die onverschilligheid is nodig om rechtvaardig te kunnen zijn. Het was een leerrijk boek met tal van voorbeelden.
Goodreads: 4 sterren

Brave New World – Aldous Huxley

De medische wetenschap in de technisch en psychologisch volmaakt georganiseerde toekomstwereld van Huxley deinst voor niets meer terug. Zij is er zelfs in geslaagd menselijke broedsels te kweken – van begaafde alfa’s tot domme ypsilons – al naar behoefte van de staat. En in deze geraffineerd functionerende welvaartsstaat leven de menselijke wezens als een tevreden massa al worden zelfs hun meest intieme onderlinge verhoudingen gecontroleerd. Maar dan plaatst Huxley in deze gemechaniseerde wereld de door een ‘productiefout’ ontstane figuur van de mens gebleven mens, met een eigen persoonlijkheid, een eigen gevoels- en denkwereld, en de uit een reservaat van ‘natuur-mensen’ overgebrachte zogenaamde ‘wilde’. Hij wordt slechts aangegaapt door de kuddemens en zal uiteindelijk, door zijn gevoelens van liefde en twijfel, te pletter lopen tegen de muur van zielloosheid en conformisme van ‘de heerlijke nieuwe wereld’. Een meesterlijke projectie van een beangstigend toekomstbeeld in de wereld waarin wij leven.

Ik vond het een leuk om te lezen, maar ook een beetje beangstigend hoe de wereld zou kunnen worden. Want volgens komen we al aardig in de buurt. Ik vond de Nederlandse vertaling van de titel wat zwakjes, maar ik durfde het niet aan om hem in het Engels te lezen wegens teveel specifieke termen.
Goodreads: 4 sterren
VBC-puntje: 11. Een boek waarin technologie een belangrijke rol speelt

Wat lazen jullie in januari?