Hooggevoelige introvert

Ik praat er niet graag over en ik hou er niet van om in vakjes te denken, ook al ben ik geïnteresseerd in de MBTI-persoonlijkheden. Maar ik krijg heel vaak het gevoel dat ik me steeds moet verantwoorden omdat ik het idee heb dat mensen mij niet begrijpen.

Toen ik voor het eerst over HSP (hoog sensitieve persoonlijkheid) las, was dat voor mij een echte openbaring. Want ik voel me vaak alleen met mijn gevoeligheid en nog eens extra om dat ik in alle tests uitkom op 100% introvert, wat niet gelijk staat aan verlegen zijn. Maar introvert betekent dat je je energie haalt door alleen te zijn. Daarnet zag ik een filmpje over HSP want blijkbaar is er een documentaire over gemaakt. Ik zat al onmiddellijk te wenen, omdat het zo herkenbaar is. ‘Moet je daar voor wenen’, is de meest gehoorde (niet slecht bedoelde) opmerking van mijn jeugd. Op school werd ik er mee uitgelachen… Waardoor ik wenen altijd als zwak heb ervaren.

Hooggevoelig zijn betekent dat je je overweldigd voelt door de wereld. De prikkels komen veel harder/meer binnen dan bij niet-HSP’s. Daarbovenop ben ik een empath waardoor ik ook de gevoelens van andere mensen letterlijk voel. Als ik een wildvreemde zie huilen op straat, dan moet ik me inhouden om zelf ook niet te gaan huilen.

Door die hooggevoeligheid en het introvert zijn, heb ik veel tijd alleen nodig. Veel mensen zien dat als lui zijn maar ik heb het echt nodig om te functioneren. Dat betekent niet dat ik sociale activiteiten haat, integendeel, ik geniet er van om samen te zijn met vrienden. Maar twee sociale activiteiten op een weekend is voor mij teveel, laat staan dat ik op één dag twee dingen plan.

Meestal ben ik trots op mijn hooggevoelig introvert zijn, maar soms is het ook frustrerend. Omdat je merkt dat mensen je niet begrijpen of omdat je merkt dat mensen wel van hot naar her kunnen hollen of mensen die hun dagen vol moeten plannen. Of het hele jaar door hard werken om op vakantie te kunnen gaan. Maar ik heb nood aan rust en vooral aan stilte en ik geniet dan ook van mijn vrije dagen gewoon thuis te lezen, te gaan wandelen, te koken, een brief te schrijven,…

Ieder mens is wie hij is, maar laten we onszelf niet als de norm stellen en elkaar te begrijpen. Ik heb gezegd 🙂

Dat moest er even uit 🙂

Zijn jullie hooggevoelig?

25 gedachten over “Hooggevoelige introvert

  1. Samaja

    Ik denk het wel, als ik de test doe of erover lees, het is zo herkenbaar. Ik denk dat ik eerder een extravert en hoogsensitief iemand ben, ik las dat die met een voet op het gaspedaal en een voet op de rem leven. Dat is echt helemaal juist.

    Geliked door 1 persoon

  2. Mel

    Had een ganse tekst geschreven over hoe ik wel introvert ben maar geen HSP. Maar… ik begin te twijfelen 🙂 Ik vind dat er veel overlap is tussen beide. Het grote verschil lijkt me dat HSP’s ook de emoties van anderen oppikken, terwijl introverten voornamelijk een rijk innerlijk gevoelsleven hebben. Maar beide hebben tijd alleen nodig om hun indrukken te verwerken. Of heb ik het verkeerd voor?

    Geliked door 1 persoon

  3. Lize

    Heel erg herkenbaar voor mij! Ik ben zeker en vast introvert en verlang altijd naar tijd alleen om tot rust te komen en mijn batterijen wat op te laden. Ik kan niet goed tegen lawaai (stofzuiger, haardroger, grasmaaier…), drukte en ween ook snel maar toch blijf ik twijfelen of ik wel een “echte HSP-er” ben…

    Geliked door 1 persoon

  4. Hilde

    Herkenbaar, Sofie. Hooggevoeligheid wordt niet altijd op de juiste manier begrepen en niet altijd makkelijk in bijvoorbeeld werksituaties. In de loop der jaren heb ik gezocht naar manieren om me beter af te schermen vooral wat het verdriet van anderen betreft (dat inderdaad voelt als eigen verdriet). Dat lukt intussen al beter dan voorheen. Hangt zeker en vast ook af van de band die ik met die andere heb… Toch overvalt het me soms nog. Een goed boek dat ik je in dat opzicht zeker kan aanraden is ‘Puur lichter leven’ van Jolijn Hendriks. Over hoe je zwaartes lichter kan maken…

    Geliked door 1 persoon

      1. Hilde

        De wereld zou er inderdaad veel mooier uitzien met een beetje meer begrip zonder vooroordeel, ook wat HSP’ers betreft. Oh ja trouwens onlangs ook nog een interview gezien van een HSP die heel recent een boek heeft uitgebracht. Het boek heet ‘Leven zonder filter’. Is denk ik ook wel goed… met voorbeelden uit haar eigen ervaring. Ben hiernaar nu ook wel wat benieuwd.

        Geliked door 1 persoon

  5. Nina

    Helaas wel ja, en introvert ook 🙂 Na jaren heb ik eindelijk van mezelf aanvaard dat ik niet zo ‘sociaal’ ben als de meeste anderen, maar ik blijf het een moeilijke evenwichtsoefening vinden. Enerzijds wil ik best wel wat meer vriendinnen, maar anderzijds betekent dat nog minder tijd voor mezelf, vermoeiend!! 🙂

    Geliked door 1 persoon

  6. greet

    Ik herken ook veel in de beschrijving van de introverte HSP. Ik heb dan weer ook trekjes van de high sensation seeker, waardoor ik voortdurend het gevoel heb moeite te hebben met evenwicht vinden (tussen overprikkeld zijn als HSP en onderprikkeld als HSS). Elk ons eigen ding doen, met onze beperkingen en kwaliteiten, iets anders zit er niet op, he :-)!

    Geliked door 1 persoon

  7. Leen

    Hier ook een introverte HSP’er *zwaait*
    Hoe dikwijls is mij als kind niet ingepeperd dat huilen, of emoties tonen tout court, zwak en slecht is?
    Ik weet intussen een jaar of tien dat ik hoogsensitief ben. En dat heeft mij al veel zelfinzicht bezorgd – ook al is hokjesdenken niet altijd goed, in dit geval heeft het mij enorm geholpen. Ik wist niet dat er een docu over bestond, die moet ik eens kijken!

    Geliked door 1 persoon

  8. Kathleen

    Erg toch, dat mensen zo negatief reageren op huilen. In plaats van gewoon even lief te zijn en te troosten…

    Misschien helpt het om het niet echt als een vakje te beschouwen, maar eerder als een spectrum? Wat voor alle eigenschappen geldt natuurlijk. ´t Is hoe dan ook een heel mooie eigenschap. Moest iedereen hoogevoelig en empathischer zijn, de wereld zou er een pak mooier uitzien.

    Geliked door 1 persoon

  9. hotthingsforladies

    mooi geschreven.Wat ik vooral erg moeilijk vind alleen maar uitgeput zijn en geen energie hebben omdat je al leeggezogen bent, bij mij vaak ik voel alles aan ook van familie als ze bijvoorbeeld iets hebben, als het niet goed gaat. Het is erg vemoeiend en lastig om je toe te zetten dingen te ondernemen. Zelfs het schoonmaak baantje waar ik veel moet schoonmaken en trap op en af kost dan extra veel energie xd

    Like

Plaats een reactie