Eindelijk!

Ik durf het bijna niet te zeggen maar ik heb een eigen stekje gevonden. Ondertussen woon ik hier nu twee weken en het gaat best goed. Ook dit durf ik bijna niet te zeggen.

Er is zoveel gebeurd het afgelopen jaar, dat de schrik er in zit dat ook dit weer gaat foutlopen.

Vorig jaar rond deze periode waren we volop aan het ontspullen en onze verhuis aan het regelen. We zouden de grote stap zetten om te emigreren. Als ik het me goed herinner, hebben we op 25 november onze container zien vertrekken. Omdat wijzelf pas op 3 december richting Fuerteventura vertrokken, moesten we een weekje logeren bij J zijn vader.

Op 3 december vertrokken we dan eindelijk naar Fuerteventura. Na een hele periode van twijfel en verdriet, besloot ik om terug te keren naar België. Alleen… Ik had 5 maand in Spanje gewoond.

Daarna logeerde ik bij een vriendin in een deelgemeente van Diksmuude. Het was daar zalig en rustig, maar jammer genoeg was het nogal afgelegen. Ik moest namelijk heel wat regelen voor het werk, mijn domicilie én ik moest op zoek naar een huisje. Zonder auto en op 6km van het station besloot ik om ergens praktischer te gaan logeren.

Gelukkig kon ik terecht bij J. zijn moeder. Daar zat ik vlakbij openbaar vervoer. Als ik naar Gent of Maldegem moest, was dit de geschikte locatie. Ondertussen ging ik op zoek naar een huis. Toen ik pas terug in België was, had ik een oproepje gezien van een vage kennis. Zij was op zoek naar een huisgenoot.

Eerst wou ik toch nog verder zoeken naar een huisje, maar uiteindelijk besloot ik dan toch om te gaan samenhuizen in Antwerpen. Dit leek me toen de beste oplossing. Financieel is het interessanter omdat ik maar parttime werk. En het is ook fijn om niet alleen te zijn als je thuis komt. Maar we kregen helaas ruzie, laten we het houden op het feit dat we té verschillend waren.

Gelukkig kon ik terecht bij een bevriend koppel, waar ik even kon bekomen van alle emoties en veranderingen die zich het afgelopen jaar hadden afgespeeld in mijn leven. Daarna kon de zoektocht weer beginnen. Dit was niet gemakkelijk, overal werd ik afgewezen omdat ik huisdieren heb of omdat ik parttime werk. Maar begin oktober kreeg ik uiteindelijk telefoon dat ik een contract mocht gaan tekenen. Maar ik had ondertussen nog een huisje gevonden dat ik ook nog een kans wou geven. Ook dat contract mocht ik gaan tekenen. Ik heb uiteindelijk voor het huisje gekozen omdat er een grote tuin is en ik vlakbij een goeie vriendin zou wonen.

Ik ben blij met mijn keuze, ik woon er graag. Er is maar één minpunt en dat is dat het slecht geïsoleerd is. Hierdoor hoor ik de buurvrouw haar TV als ik ga slapen.

Bij deze wil ik nog eens iedereen bedanken die mij geholpen heeft in het afgelopen jaar.

30 gedachten over “Eindelijk!

  1. Ivan Wostyn

    Dag Sofie, Hopens gaat het nu wat rustiger voor je worden. Leef gelukkig samen met je dogs in je nieuwe stekje. Tot ziens hé op één van de hondenwandelingen met het kwispelhof.

    Geliked door 1 persoon

  2. Le petit requin

    Pfoe, ik kende enkel nog maar het deel “alleen terugkeren uit Fuerteventura” en dat leek mij al zo heftig, laat staan dan nog zoveel keer verhuizen, elke keer weer een thuis moeten proberen maken, elke keer weer inpakken, uitpakken… Ik vond die ene keer vorig jaar al zo vermoeiend!

    Blij dus voor jou dat je eindelijk een stekje gevonden heb; hopelijk geeft het veel rust en een echt thuisgevoel (en kijkt de buurvrouw hopelijk niet te vaak tv 😉 )!

    Like

  3. Pingback: Mijn populairste berichten allertijden (6/40) | Loesje Zaakjes

Plaats een reactie